Chociaż jabłka nie należą do rekordzistów pod względem zawartości witamin i soli mineralnych, to powszechność ich upraw oraz znakomite walory smakowe sprawiają, że odgrywają one istotną rolę zarówno w dietach profilaktycznych u ludzi zdrowych, jak i w leczeniu u chorych. Jabłka w zależności od odmiany zawierają różne ilości i proporcje związków chemicznych, mineralnych i witamin, z których najwięcej węglowodanów 4-23%, w tym głównie fruktozę, glukozę i sacharozę. Białka stanowią 0,6% a tłuszcze 0,7% masy.
Dość duża zawartość pektyn uzasadnia ich stosowanie w dietach przeciwmiażdżycowych i przeciwko zaparciom. Ponadto jabłka zawierają kwasy organiczne: jak jabłkowy, cytrynowy, bursztynowy, winowy. Sole mineralne to związki potasu i magnezu, żelaza. Z witamin jabłka zawierają: karoten, wit. B1, B2, B3, B6, C, PP, P, K, kwas foliowy, a także niewielkie ilości aminokwasów, enzymy, fitoncydy i olejek eteryczny nadający im przyjemny zapach.
WYKORZYSTANIE W LECZENIU i PROFILAKTYCE
Ostatnie badania potwierdziły, że jabłka obniżają poziom cholesterolu we krwi, zmniejszają jego wchłanianie ze spożytych potraw. Ułatwiają pozbywanie się z organizmu metali ciężkich, związków ołowiu, rtęci i kobaltu. Właściwości te wynikają z zawartych w jabłkach pektyn. Pięć jabłek spożytych codziennie, pozwala na obniżenie poziomu cholesterolu o ponad 10%, co może być wykorzystane w profilaktyce miażdżycy i kamicy żółciowej.
Lecznictwo ludowe przez wieki zalecało spożywanie jabłek w przypadku chorób przewodu pokarmowego, bo ich miąższ ma właściwości bakteriobójcze. Dzięki dużej zawartości potasu, jabłka są polecane w nadciśnieniu tętniczym, chorobach serca i nerek. Ponadto bardzo skutecznie regulują pracę przewodu pokarmowego, pobudzają ruchy jelit i przeciwdziałają zaparciom.Dla otyłych, stosujących diety niskokaloryczne, mogą być bardzo przydatne ze względu na niską wartość kaloryczną (100 g jabłek to tylko 53 kcal). Po spożyciu jabłek stosunkowo szybko występuje uczucie sytości. Jabłka dzięki zawartości żelaza i kwasu foliowego i witaminy C -przeciwdziałają anemii z niedoboru żelaza w organizmie. Natomiast pieczone to składnik diet łatwostrawnych w chorobach przewodu pokarmowego, wątroby i pęcherzyka żółciowego. Zawarte w jabłkach witaminy C i P uszczelniają i uelastyczniają naczynia krwionośne. Dzięki zawartości magnezu, jabłka mają właściwości uspokajające i znane jest od wieków zalecenie, aby ludzie, którzy mają kłopoty z zasypianiem spożywali dwa jabłka przed snem.
Wreszcie jabłka poprawiają odporność, zwłaszcza przeciwwirusową i udowodniono, że wśród spożywających dwa jabłka dziennie znacznie rzadziej zdarzają się zachorowania na grypę. Ostatnio pojawiły się także doniesienia o przeciwnowotworowych właściwościach jabłek, bo neutralizują i ułatwiają wydalanie z organizmu związków rakotwórczych. Wieloletnie obserwacje potwierdzają u osób regularnie spożywających jabłka mniejszą zapadalność na nowotwory przewodu pokarmowego.
Sok z jabłek, działa podobnie jak całe jabłka, ponieważ zawiera dużo kwasów organicznych, pektyn, garbników i soli mineralnych. Dzienna dawka profilaktyczna czy lecznicza wynosi 200 do 250 ml soku jabłkowego.
DLA URODY
Już w XVI wieku wykorzystywano jabłka do przygotowywania maści na szorstkie, spękane ręce. Tarte jabłka można używać do przygotowania maseczki, która będzie działać tonizująco na zmęczoną cerę. Po dodaniu mąki owsianej można robić maseczki na twarz i dekolt. Jabłka można wykorzystywać zarówno do maseczek dla cery suchej, wtedy z dodatkiem oliwy, mleka lub śmietany lub do cery tłustej z dodatkiem ubitej piany z białka jednego jajka