W pierwszych latach po przeszczepieniu drzew, założone na gałęziach zrazy wymagają troskliwej opieki. Wiosną, gdy z założonych zrazów zaczynają wybijać pędy, do konara przywiązuje się sztywny, drewniany pręt lub listewkę. Do tej podpórki przywiązuje się zraz, aby uchronić go przed wyłamaniem przez wiatr lub ptaki. Jeżeli pędy wyrastające ze zraza rosną silnie, to w końcu czerwca lub na początku lipca skraca się je o 1/4 do 1/3 ich długości. Chroni to pędy przed wyłamaniem oraz sprzyja ich grubieniu i rozgałęzianiu się w części przy nasadowej.
Późną wiosną i latem na przeszczepianych konarach wybija dużo pędów zwanych wilkami. Pędy te spełniają ważną rolę w życiu nowo rozrastającego się konaru, przywracają bowiem równowagę między systemem korzeniowym, a koroną produkującą asymilaty, które z kolei wykorzystywane są przez drzewo na odbudowę korony. Mimo ich ważnej roli, nie należy dopuścić do tego, aby pędy te wyrastały zbyt blisko miejsca szczepienia, gdyż osłabiają wtedy wzrost pędów rozwijających się z założonych zrazów. Ponadto wycięte później, pozostawiają duże, wolniej gojące się rany. Wilki wyrastające dalej od miejsca szczepienia należy uszczykiwać, aby osłabić ich wzrost.
Latem, ważnym zabiegiem jest luzowanie wiązadeł, szczególnie tam gdzie do wiązania używano rafii. Opóźnienie wykonania tego zabiegu powoduje zahamowanie wzrostu pędów oraz wrzynanie się wiązadeł w korę, co w konsekwencji może doprowadzić do złamania się zraza lub w okresie późniejszym całej gałęzi w miejscu szczepienia.
Wiosną drugiego roku, z korony drzew młodych wycina się wszystkie wilki, natomiast na przeszczepionych starych drzewach część wilków wycina się a pozostałe silnie skraca. W tym samym czasie rozpoczyna się również formowanie nowej korony drzewa. Jeśli na gałęzi założony był jeden zraz, to najwyżej wyrastający ze zraza pęd powinien stanowić jej przedłużenie. W przypadku silnego wzrostu takich pędów, można je skrócić, zmuszając w ten sposób do rozgałęzienia się bliżej miejsca wyrastania. Jeżeli na gałęzi założono dwa, trzy lub więcej zrazów to wybiera się jeden z nich - najlepiej ten, który przyjął się po górnej stronie gałęzi, gdyż jest on najmniej narażony na wyłamanie oraz będzie stanowił przedłużenie gałęzi. Pędy wyrastające z pozostałych zrazów należy silnie skrócić pozostawiając 2-4 oczka. Zrazy te wycina się dopiero w 3 lub 4 roku, kiedy gałąź powstała ze zraza górnego jest już silnie zrośnięta z konarem.
Przeszczepione drzewa zaczynają owocować w 3 lub 4 roku po zabiegu. W tym też czasie wycina się wyrastające i pozostawione wilki lub drobne nieprzeszczepione gałązki. Rozpoczyna się również słabe cięcie prześwietlające, tak aby uzyskać luźną, nie zagęszczoną koronę drzewa. W okresie gdy drzewa są przeszczepione ale jeszcze nie owocują, należy zapewnić im właściwą ochronę przed chorobami i szkodnikami oraz odpowiednie nawożenie. Zabiegi te odgrywają dużą rolę w procesie gojenia się ran, warunkują prawidłowy wzrost oraz termin wejścia drzew w okres owocowania.