Pompy ciepła to urządzenia, które czerpie energię cieplną z gruntu, wody lub powietrza, czyli dolnego źródła. Za pomocą energii elektrycznej zamieniają ją na ciepło, które przekazują do górnego źródła, czyli instalacji grzewczej. Sprawność tego procesu, a więc i koszty eksploatacji, zależą przede wszystkim od różnicy temperatury pomiędzy dolnym i górnym źródłem ciepła. Im jest ona mniejsza, tym większa sprawność pompy. Biorąc to pod uwagę, warto ograniczyć temperaturę w instalacji grzewczej, np. poprzez montaż wodnego ogrzewania podłogowego czy grzejników niskotemperaturowych.
GRUNTOWA. Pobiera energię z gruntu poprzez system umieszczonych w ziemi rur polietylenowych napełnionych płynem niezamarzającym (zwykle mieszanką wody i glikolu). Ciepło to jest przekazywane do instalacji grzewczej zamontowanej w domu, w której z reguły płynie woda. Rury w ziemi mogą być ułożone na dwa sposoby: poziomo, jako kolektor poziomy, albo pionowo - w kilku odwiertach. Zaletą systemu grzewczego wyposażonego w gruntową pompę jest jego niezawodność oraz stabilne parametry pracy, nawet podczas silnych mrozów. Jedynym mankamentem są wysokie nakłady inwestycyjne.
POWIETRZNA. Wykorzystuje energię nagromadzoną w powietrzu. Jej montaż jest dużo prostszy, a przez to tańszy niż pozostałych rodzajów pomp czerpiących ciepło z gruntu lub wody. Nie trzeba tu bowiem ponosić kosztów układania rur kolektora poziomego lub pionowego, ani też wiercenia studni. Jej wadą jest niższa sprawność, szczególnie podczas srogiej zimy. Trzeba też pamiętać o regularnym przeglądzie jednostki zewnętrznej, która rocznie przetłacza setki tysięcy metrów sześciennych powietrza wraz z zawartymi w nim zanieczyszczeniami.
WODNA. Czerpie ciepło z wód gruntowych (mają one wysoką temperaturę niezależnie od pory roku od +8 do +12°C). W tym celu zazwyczaj wierci się dwie studnie. Z pierwszej czerpie się wodę, a do drugiej doprowadza się ją ochłodzoną o kilka stopni. To rozwiązanie ma szereg ograniczeń, związanych z dostępnością wody oraz stałością jej wymaganych parametrów chemicznych. Jeżeli pokłady wody znajdują się głęboko, koszt prądu związanego z pracą pompy obiegowej obniża sprawność układu, a koszt wykonania samej studni jest znaczący. Kolejnym problemem jest zmienność składu chemicznego wody. Często zdarza się, że po pewnym czasie wzrasta w niej ponad dopuszczalną wielkość zawartość żelaza lub wapnia, co powoduje zatkanie studni zrzutowej oraz wymiennika w pompie ciepła, a przez to unieruchomienie urządzenia.
DO C.W.U. Do wyboru są urządzenia czerpiące ciepło z powietrza wewnętrznego lub zewnętrznego, ale chętniej stosuje się te drugie. Wystarczy podłączyć do nich dwa kanały wentylacyjne. Jednym z nich pobierane jest powietrze zewnętrzne, a drugim usuwane jest już schłodzone. Pobrana energia cieplna przekazywana jest do wody zgromadzonej w zasobniku. Tego typu pompy mogą zimą pracować do -10°C, a przy niższej temperaturze powinno się włączyć dodatkowe źródło ciepła. Może to być na przykład kocioł zasilany gazem płynnym, olejem opałowym czy na paliwa stale.